بررسی روش های آگاه سازی و دانش افزایی زنان خانه دار شهر ایلام در زمینه حفاظت از محیط زیست

زنان از نظر کمی نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند، لیکن به لحاظ کیفی و با توجه به ارتباط مستقیم آنان با گروه های سنی جوانان، نوجوانان، کودکان و نیز تاثیر بر نیمه دیگر جمعیت، یعنی مردان، از مهمترین و موثرترین گروه ها در میان گروه های اجتماعی به شمار می آیند. این پژوهش با هدف بررسی روش های دانش افزایی و آگاه سازی زنان خانه دار در زمینه حفاظت از محیط زیست انجام گرفته و سوال اساسی این پژوهش این است که زنان خانه دار تا چه اندازه از رویکرد زیست محیطی برخوردار می باشند و تا چه اندازه از کلاس های آموزشی و سایر شیوه های آگاه سازی به کار برده شده توسط نهادهای دخیل در امر آموزش محیط زیست آگاه بوده و بهره مند گردیده اند ؟ جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زنان خانه دار 45-20 ساله شهر ایلام تشکیل داده اند که 400 نفر از آنها به عنوان نمونه نهایی انتخاب و پرسشنامه بین آنها توزیع گردید. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه و مصاحبه برنامه ریزی شده استفاده شده است و بر اساس داده های بدست آمده تجزیه و تحلیل صورت گرفته است. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین، نما، انحراف معیار، جدول توزیع فراوانی، درصد فراوانی ساده و تراکمی و آمار تحلیلی شامل تجزیه و تحلیل یک طرفه واریانس، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون های مکمل و تعقیبی شفه و lsd (حداقل اختلاف معنی دار) استفاده گردیده است. نتایج نشان می دهد که زنان خانه دار به محیط زیست علاقه مند و رفتارهای زیست محیطی آنها در راستای حفظ محیط زیست بوده است، تا حدودی نیز تخریب های زیست محیطی انجام شده توسط دیگران راکنترل کرده و با سازمانهای مردم نهاد زیست محیطی آشنایی کمی داشته اند. همچنین نتایج بررسی میزان آگاهی، دسترسی، مشارکت و تاثیر روش های رایج و متداول آگاه سازی در زمینه محیط زیست از دیدگاه پاسخگویان نشان می دهد که این گروه از جامعه مخاطب اصلی برنامه های آموزشی زیست محیطی قرار نگرفته اند.